ΦΟΒΟΣ part 2

Εχω μια φιλη με την οποια γνωριστηκαμε πριν από περιπου ένα χρονο και συνεχιζουμε να κανουμε παρεα. Πριν από λιγες μερες μου εξομολογηθηκε κατι που με κερασε ένα παραξενο μειγμα ( στα νεα ελληνικα το λεμε και κοκτεϊλ )  συναισθηματων ανακουφισης, θυμου και τρομου.

Σχεδον ταυτοχρονα με τη δικη μας γνωριμια, συνεπεσε να την καλει στο σπιτι και στο κινητο ενας αγνωστος και να την ενοχλει. Την καλουσε πολλες φορες σε ακαταλληλες ωρες και τη μια της ελεγε ότι ηθελε να την παντρευτει, την άλλη ότι θα τη βιασει, τη μια ότι τη θελει πολύ, την άλλη ότι τη μισει και διαφορα Χανιμπαλοειδη.

Η φιλη μου δεν ηξερε πώς να το χειριστει και αρχισε να φοβαται όταν ο τυπος της ανεφερε τη διευθυνση του σπιτιου της και συνεχισε με αμειωτη ενταση να την καλει ακομα και τα χαραματα στο σταθερο της τηλεφωνο!  Ειχε μονιμως στο αθορυβο το κινητο και το σταθερο και όταν καποια στιγμη της ειχα παραπονεθει πως «ποτε δεν το σηκωνεις» μου ειχε αναφερει τοσο επιγραμματικα γιατι το κανει αυτό, [ ΣΣ το εχω μονιμως στο αθορυβο οποτε δεν το ακουω, μου ειχε πει ]  που ουτε καν πηγε το μυαλο μου ότι ….υποπτευοταν πως ημουν εγω ο δραστης!!!

Όπως λοιπον μου εξομολογηθηκε, ο τυπος ειχε παραπλησιο γελιο με το δικο μου και η χροια της φωνης του εμοιαζε με τη δικη μου!!!

Η φιλη μου κουβαλουσε αυτή τη σκια μεσα της για αρκετους μηνες μεχρι που ο θεος με λυπηθηκε και της απαντησε.

Μια μερα λοιπον, στην άλλη ακρη του ακουστικου συνομιλουσε με τον Χανιμπαλ και στην άλλη ακρη του δωματιου της ακουγομουν από τον αερα των ερτζιανων!

-         μα καλα παιδακι μου, τη ρωτησα όταν τελειωσε την αφηγηση, γιατι τοσο καιρο δεν με ρωταγες αν ημουν εγω;

-         Και τι θα μου ελεγες ρε συ; Αντετεινε. Ναι, εγω ημουν; Αφου οι συμπτωσεις ηταν πολλες. Σχεδον την ιδια εποχη σε γνωρισα, εσυ ηξερες και το σταθερο και τη διευθυνση του σπιτιου μου, ειχατε κοινα χαρακτηριστικα, στο γελιο και στη φωνη, δεν σε ξερω χρονια ώστε να σε αποκλεισω από τις υποψιες μου, ε, δεν καταλαβαινεις;

Καταλαβα.

Καταλαβα ποσο ευκολο είναι να παρεξηγηθεις, ποσο ευκολο είναι να μπλεξεις από το πουθενα και το τιποτα και ποσο χρησιμο συν τοις αλλοις είναι και το ραδιοφωνικο μου χομπι.

Κυριολεκτικα, ο FREE RADIO με εσωσε.

Για φαντασου, να ειχε γινει τιποτα κακο, η φιλη μου φυσικα να ειχε ειδοποιησει τους δικους  της και μια ωραια πρωια να κατεληγα στο αστυνομικο τμημα για ανακριση με γυρευε ποια κατηγορια…. Μπρρρρρρρρρρ!!!!!!!!

Διαφωνησα με τους χειρισμους της που το αφησε στη μοιρα του και αλλαξε της δικες της συνηθειες. Της ειπα να κανει μηνυση κατ αγνωστων. 

-         Αν ησουν εσυ όμως ρε υποπτε, δεν ηθελα να σου κανω κακο…

-         Αν ημουν εγω γλυκια μου, θα μου αξιζε, της απαντησα.

Δεν σας κρυβω ότι αισθανθηκα περιεργα.

Από τη μια χαρηκα γιατι η φιλη μου εξομολογηθηκε τι ακριβως συνεβη ενώ θα μπορουσε να το ειχε κανει γαργαρα αφου σε ότι με αφορουσε, την απαντηση την πηρε. 

Χαρηκα γιατι δεν εχει σκιες απεναντι μου, εστω και αν το διαπιστωσε με τον πλεον αναπαντεχο τροπο και ανακουφιστηκα γιατι διαλυθηκε η παρεξηγηση.

Θυμωσα γιατι δεν το συζητησε μαζι μου ανοιχτα όταν συνεβαινε αυτό και βγαιναμε σαν να μην τρεχει τιποτα και δεν ειχα παρει χαμπαρι τι ειχε στο πισω μερος του μυαλου της.

Τρομαξα γιατι αν δεν βρισκομουν σε ραδιοφωνικο σταθμο να κανω εκπομπη, η οποια για καλη μου τυχη συνεπεσε με δικο του τηλεφωνημα, ακομα θα με υποπτευοταν.

Τωρα πια όπως λεει χαριτολογωντας, «με παιρνει 2 φορες το μηνα να μου πει μια καλησπερα ο ανθρωπος, σε ωρες γραφειου, τι κανει, δυστυχισμενος θα είναι. Δεν μπορεις να φανταστεις καλε μου φιλε υποπτε ποσο χαρηκα που δεν εισαι εσυ, ποσο χαρηκα που μπορω πια και ακουω τις τηλεφωνικες μου συσκευες να χτυπανε και ποσο εχω χαλαρωσει»….

Εγω να δεις κοριτσι μου, ΕΓΩ ΝΑ ΔΕΙΣ !!!