Κριση, κριση, κριση, κριση, κριση…
Δεν υπαρχει δελτιο ειδησεων, εφημεριδα, ραδιοφωνο, οποιοδηποτε μεσο μαζικης επιρροης που να μην κανει αναφορα στην κριση τουλαχιστον 5 φορες καθημερινα.
Το εμπεδωσαμε.
Η επαναληψη μπορει να είναι η μητηρ της μαθησεως αλλα και η αρχη της βαρεμαρας.
Αν δε, η επαναληψη αφορα ένα ψευτικο θεμα τοτε η βαρεμαρα μπορει να γινει οργη.
Στην Ελλαδα δεν υπαρχει κριση.
Στην Ελλαδα υπαρχει το αποτελεσμα των υπεροχα απαραδεκτων πολιτικων επιλογων, της ανοργανωσιας και της αδικιας του κρατους στους πολιτες. Αυτή η κατασταση είναι κακη, θα συμφωνησω, αλλα κριση όπως τη βιωνει η Ιρλανδια για παραδειγμα, δεν υπαρχει.
Θα αναρωτηθει ο αναγνωστης τοτε γιατι γινεται οοοοοολη αυτή η εκστρατεια.
Η αποψη μου είναι πως η κρισολογια εξυπηρετει δυο σκοπους.
Ο πρωτος είναι ότι σταματησαμε να ασχολουμαστε με αλλα ζητηματα όπως το σκανδαλο της ζιμενς. Όπως το καρτελ του γαλακτος, η μολυνση του Ασωπου ή οι οφ σορ εταιρειες υπουργων.
Ο δευτερος είναι ισως και ο πιο σημαντικος.
Όταν οι τραπεζες επικαλουνται κριση, κοβουν τα δανεια.
Οι μικρομεσαιες επιχειρησεις αναγκαζονται ή να εξαγοραστουν ή να βουλιαξουν.
Οι μεγαλοι περνανε μια προγραμματισμενη περιοδο υφεσης και όταν κλεισουν οι μικροτεροι ανταγωνιστες, επανερχονται για να παρουν «ολο το χαρτι» της αγορας. Αν ο μικρος δεν εξαγοραστει, θα κλεισει. Δεν μπορει να μεινει στην αγορα με ανοιχτες υποχρεωσεις χωρις ρευστοτητα.
Για να γινει αληθοφανες το εργο, λενε ότι ο κατασκευαστικος κλαδος διερχεται κριση. Λογικο δεν είναι; Ποσες άλλες πολυκατοικιες θα χτιστουν στην Αθηνα; Ποσα αλλα Ολυμπιακα εργα θα κατασκευαστουν;
Η – ουσιαστικα – Αθηναϊκη αγορα δεν χωραει πολλους παικτες. Υπαρχει σε ολους τους τομεις ένα λογικο σημειο κορεσμου. Αλιμονο αν θα επρεπε να υπαρχουν δεκαδες κατασκευαστικες εταιρειες και να θελουν συνεχως να εγειρουν τσιμεντενια τερατα.
Σε αλλους τομεις όπως η κινητη τηλεφωνια, επικρατησε συνεση. Η ελληνικη αγορα δεν χωραει τεταρτο παικτη. Οποτε και ο κλαδος είναι ευρωστος και λειτουργικος.
Στην Ελλαδα θα αρχισω να παιρνω στα σοβαρα τη λεξη κριση μονο αν δω μια τραπεζα να κλεισει. Μεχρι τοτε δεν μπορω να παρω τιποτα στα σοβαρα.
Το καλο είναι πως μαζευεται ο κοσμος και δεν ανοιγεται τοσο πολύ σε πιστωτικες καρτες, σε διακοποδανεια και σε καταναλωτικα. Καιρος ηταν.
Αφου ατομικα δυσκολευομαστε στη διαχειριση, ας την κανουμε με το ζορι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια