ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ

 

Από το πουθενά που λες μου προέκυψε ένα ταξίδι στην Ολλανδία. Ημιεπαγγελματικό, ημιτουριστικό, λίγο από όλα, αλλά συνέβη. Μαζί με διάφορους αγνώστους, σε μια ξένη χώρα που πήγαινα για πρώτη φορά. Αφού ξεπέρασα γρήγορα το πρώτο όχι, πήγα γεμάτος περιέργεια και ανοιχτό μυαλό να γνωρίσω κάτι διαφορετικό, όσο προλάβαινα και όσο μπορούσα.

Μετά από 900 φωτογραφίες και βίντεο σε 3 καθαρές μέρες, 4 πόλεις που γύρισα, 23.000 βήματα μέσο όρο και μείον 6 κιλά ( !  ) στενοχωρήθηκα. Αν έμενα ένα μήνα, θα είχα επιστρέψει φέτες !

Τι ήξερα για την Ολλανδία; Ποδόσφαιρο, Βαν Γκογκ, Αποικίες, βόλεϊ, πόλο και darts και ότι δεν μας γουστάρουν. Μας θεωρούν γύφτους και κατώτερης κατηγορίας. Στα μνημονιακά έτη ήταν από αυτούς που μας ήθελαν έξω από την Ευρώπη και στα ελληνοτουρκικά μας γυρίζουν μονίμως την πλάτη.

Ξεκινάμε λοιπόν από τα βασικά.

Πάνε μια ώρα πίσω. Το Ελευθέριος Βενιζέλος είναι εκατό φορές καλύτερο από το αεροδρόμιο του Άμστερνταμ που αντί για Schiphol θα έπρεπε να λέγεται «καλωσήλθατε στο άσκοπο και ατέλειωτο  περπάτημα». Ακόμα και τις βαλίτσες σου στο Βενιζέλος τις παραλαμβάνεις πολύ πιο γρήγορα. Άσε δε που και στην επιστροφή, στο τσεκ άουτ, στην αρχή είχαν ένα ταμείο για 200 ανθρώπους και μετά από φασαρία έβαλαν άλλες δύο κυρίες για να εξυπηρετήσουν τον  κόσμο.

Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση στον πιο σημαντικό εμπορικό δρόμο για την τροφοδοσία της κεντρικής Ευρώπης είναι ότι δεν έχουν ούτε μια πινακίδα, πουθενά, στα αγγλικά ! Μόνο στη γλώσσα τους ! Ο ορισμός του σωβινισμού! Αν κρασάρει η google, τον ήπιες. Αντισταθμίζεται κάπως από το ότι όλοι μιλούν επαρκή αγγλικά ανεξαρτήτως ηλικίας.

Αν θα έπρεπε να δώσω ένα ορισμό της Ολλανδίας, είναι «Ένας περιποιημένος και άριστα οργανωμένος βάλτος». Η ατμόσφαιρα είναι βαριά, η βροχή κάνει συχνά on/off και τα μόνιμα σύννεφα ευνοούν τον φωτογράφο και μαυρίζουν τη ψυχή.

 

Η μορφολογία :

Ένα ατέλειωτο φλατ λειβάδι. Αν ζούσαν στην ‘Ανω Κυψέλη, θα πάθαιναν έμφαγμα. Έτσι βέβαια εξηγείται πως έχουν εκατοντάδες χιλιάδες ποδήλατα που κυκλοφορούν καθημερινά. Οι ατέλειωτες ευθείες για έναν επισκέπτη που χαζεύει από εδώ και από εκεί είναι υπέροχες. Αν ζεις όμως εκεί, είναι βασανιστήριο. Οπότε με το ποδήλατο η ευθεία γίνεται πολύ καλύτερα προσπελάσιμη.

 

Οι Ολλανδοί :

 

Οι περισσότεροι έχουν από δύο με τρία σκυλιά ο καθένας. Στα περίχωρα τα βγάζουν βόλτα χωρίς λουρί και δύο φόρες με πλησίασαν γαβγίζοντας απειλητικά. Δεν έγινε κάτι, καθώς τα μάζεψαν οι ιδιοκτήτες τους αλλά μια μικροτρομάρα την πήρα. Δύο φορές στις διαβάσεις των πεζών τα αυτοκίνητα δεν σταμάτησαν και πολλές περισσότερες τα σκουτεράκια έμπαιναν στον ποδηλατόδρομο.

Είναι άνθρωποι που αν τους πλησιάσεις για να τους ρωτήσεις, θα σου μιλήσουν αλλά σου δείχνουν με τον τρόπο τους ότι δεν θέλουν και πολλά πολλά. Δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι. Παρατήρησα όμως πως οι μισές πληροφορίες που μου έδιναν ήταν λάθος. Οι ηλικιωμένοι ήταν πολύ πιο φιλικοί η αλήθεια είναι. Χάρη σε αυτούς είδα κάποια καλά κρυμμένα αξιοθέατα.

Οι Ολλανδές είναι ψηλές, με ωραία σώματα αλλά παντελώς άχαρες. Δεν σου βγάζουν ούτε νανογραμμάριο έλξης και πόθου.

Η γλώσσα τους είναι δυσκοίλια και δύστροπη. Μιλάνε με το λαιμό σε φάση τύπου εμείς δεν είμαστε Γερμανοί οπότε κόβουμε και μερικά. Ακόμα και ο ντόπιος να σου πει ένα τοπωνύμιο, δύσκολα το ξεχωρίζεις.

 

Κόστος ζωής :

 

Αν στην Ελλάδα λέμε για ακρίβεια, είναι γιατί δεν πήγαμε στην Ολλανδία. Το μπουκαλάκι με το νερό που εδώ το βρίσκεις με μισό ευρώ, εκεί τρως τον κεραυνό με 2,5 ! 500% πάνω! Πήγαμε μια μέρα στο burger room και: Μια πατάτες, ένα μπέργκερ και μια μπύρα στο μικρό μπουκάλι ( ναι, δεν υπάρχουν τα μεγάλα που ξέρουμε εκεί ) 46 ευρώ! Σαράντα έξι !

Στο μουσείο του Βαν Γκόνγκ η είσοδος κοστίζει 24 ευρώ. Εδώ όταν η Ακρόπολη πήγε από 18 στα 20 έγινε χαμός. Εμείς πόσο να τη βάλουμε δηλαδή που βλέπεις με το ίδιο εισιτήριο και άλλους αρχαιολογικούς χώρους;

Στο ζωολογικό κήπο του Άμστερνταμ, η είσοδος κοστίζει 30 ευρώ! Είστε με τα καλά σας ! Χίλιες φορές το Αττικό ζωολογικό πάρκο! Δεν μπήκα καν.

Το ταξί; Ο μαύρος χάρος ο ίδιος ! Σε μια συνάντηση, κάποιον τον πήρε ο ύπνος. Κλήση από το ξενοδοχείο, ο πελάτης με βαλίτσα, απόσταση μισής ώρας και ο άνθρωπος έφαγε στο κεφάλι 106 – εκατόν έξι, το γράφω και ολογράφως μη νομίζεις ότι διαβάζεις λάθος  - ευρώ! Εκεί δεν υπάρχουν ταξί στο δρόμο που σταματάς. Μπορεί να τύχει αλλά όλοι παίρνουν uber. Γενικά, μισή ωρίτσα ανοιχτός δρόμος, το 60άρι δεν το γλιτώνεις. Ο καφές; 7 ευρώ! Και είναι και χάλια.

Ξέρω τι σκέφτεσαι. Μα εκεί έχουν μισθούς… Δεν ξέρω αν παίρνουν 500% παραπάνω για να ισοφαρίζουν το νεράκι. Για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι ένα Σάββατο βγαίνουν όλο και όλο.

Κουζίνα :

Για πέταμα. Άνοστα. Σκουπίδια. Χάλι μαύρο. Για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι δεν είδα ούτε έναν χοντρό Ολλανδό για δείγμα. Άμα είσαι όλη τη μέρα στο ποδήλατο και η κουζίνα σου ουσιαστικά σε αποτρέπει για να φας, πώς να παχύνεις;

 

 

Περιβάλλον :

Ατέλειωτο υδάτινο στοιχείο. Κανάλια, ποτάμια, λίμνες. Ατέλειωτο πράσινο. Στα περίχωρα, μεγάλα αθλητικά κέντρα με το λιγότερο 6 γήπεδα ποδοσφαίρου, water parks και παιδικές χαρές. Το νερό τους πίνεται και δεν χρειάζεται να αγοράζεις εμφιαλωμένο. Οι πόλεις τους είναι καθαρές. Τον φροντίζουν τον τόπο τους. Μια καταπληκτική τεχνητή καθαριότητα σε μια φυσική βρώμα.

Το οδικό τους δίκτυο είναι φανταστικό. Πάντα φρέσκια διαγράμμιση, σχεδόν παντού καινούρια άσφαλτος και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην Ελλάδα σταματάμε τα έργα τον μισό χρόνο για να μην βρέξει λέει. Δηλαδή εκεί που βρέχει κάθε μέρα πως τα κάνουν;;; Σε όποιον του αρέσει η νυχτερινή οδήγηση, πρέπει να χαρίσει στον εαυτό του αυτή την εμπειρία.

Στην Αθήνα έχουμε τα περιστέρια εν αφθονία. Στο Άμστερνταμ και στην Ουτρέχτη ξέρεις τι έχει; Κοράκια! Του κορακίου το κάγκελο! Σε κάγκελα, σε πινακίδες, τα μαύρα τα κοράκια ! Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε μπορεί και να μην έπινε μέχρι θανάτου, θα είχε παρέα! Που είναι τα ωραία τα τζιτζικια τα δικά μας! Ακούς ένα αέναο κράξιμο!

Τηλεόραση :

Έκανα ζάπινγκ αρκετές φορές για να πάρω μια ιδέα. Έχουν πολλά περισσότερα κανάλια από τα δικά μας. Προβάλλουν τα ίδια σίριαλ. Είδα τον Ηρακλή Πουαρώ που δείχνει μόνιμα η ΕΡΤ, το Law and Order και μάλιστα τους πρώτους κύκλους, το NCIS και το Grey’s Anatomy. Κατά τα άλλα, έχουν μπόλικα τοπικά με πχ τα νέα της Ουτρέχτης, ατέλειωτα πάνελ που μονίμως συζητάνε πένθιμα και κάτι σίριαλ / ταινίες μέσα στην κατάθλιψη.  Σε κάτι μικρά σκοτεινά διαμερισματάκια που ο χωρισμένος με παιδί πρωταγωνιστής έχει μια ζωή ρημάδι, τον παρακαλάει μια μέτρια και καλή γκόμενα και τελικά αυτός επιλέγει μια λίγο πιο σέξι που στην Ελλάδα δεν θα την κοίταγες ούτε μεθυσμένος, για να τον στείλει ακόμα πιο βαθιά στον πάτο.

Αρχιτεκτονική :

Η χαρά του φωτογράφου. Στολίδια, κοσμήματα, υπέροχα, φανταστικά. Απίθανα συμπλέγματα γοτθικού, μεσαιωνικού και μοντέρνου ρυθμού και ευτυχώς που είχα μαζί μου powerbank ! Δεν έχουν μπαλκόνια και τους καταλαβαίνω. Με τέτοιο καιρό είναι δύσκολο. Το κλασικό Ολλανδικό σπίτι στα περίχωρα είναι διώροφο με τη μυτερή σκεπή, με αυλή, μέσα στο πράσινο. Στο Αμστερνταμ όποιος ζει σε πάνω από 45 τετραγωνικά θα πρέπει να νοιώθει όπως οι παίκτες της Εθνικής μπάσκετ που νίκησαν το 2006 στο παγκόσμιο της Σαϊτάμα τους Αμερικανούς. Πλακόστρωτα παντού, και τα σύγχρονα κτίρια έχουν κόκκινα, κίτρινα και γκρι τούβλα. Εκτός από τα τελείως industrial με τις εντυπωσιακές καμπύλες.

Κοινωνία :

Έχουν πολλούς μετανάστες και αυτοί. Εργάζονται ως οδηγοί στα λεωφορεία και στα ταξί, στα ξενοδοχεία, στην καθαριότητα και στην εστίαση. Ένας μάλιστα μας μίλησε σε ξενοδοχείο  στα ελληνικά και μας είπε ότι ήταν Ιταλός. Ως γνωστόν οι Ιταλοί είναι τόσο τουριστικά αναλφάβητοι που ούτε αγγλικά δεν ξέρουν. Τον έκοψα και λόγω τεράστιας Σεπολιώτικης εμπειρίας του λέω, «Τίρανα ή Αργυρόκαστρο;» Με κοίταξε τρομαγμένος. Δεν επέμεινα.

Όταν πήραμε σκάφος για ξενάγηση στα κανάλια του Άμστερνταμ είδα σε αρκετά διαμερίσματα κρεμασμένες λοατκι σημαίες.  Ρώτησα και μου είπε ο καπετάνιος ότι τις κρεμάνε λέει γιατί είναι υπερήφανοι. Σάμπως τους κυνηγάει κανένας και βάζουν σημαίες;

Τα καταστήματα κλείνουν καθημερινά στις 5 το απόγευμα. Εκτός από την Πέμπτη που κλείνουν στις 9. Είναι και τις Κυριακές ανοιχτά αλλά ανοίγουν στις 12.

Οι Ολλανδοί επιστρέφουν από τη δουλειά, βγάζουν τα σκυλιά βόλτα και μετά κλείνονται στα σπίτια τους. Από νωρίς το απόγευμα μέχρι το βράδυ, οι Ολλανδικές πόλεις καταλαμβάνονται από το Ισλαμ. Μπούρκα τσαντόρ και διάφοροι περίεργοι και μυστήριοι σουλατσάρουν άσκοπα. Στην κεντρική πλατεία στο Άμστερνταμ υπάρχει μόνιμα εγκατεστημένη διαμαρτυρία για την Παλαιστίνη. Δεν είναι πολλοί αλλά από το απόγευμα γίνεται γκέτο. Το περίεργο είναι ότι κρατάνε και γυναίκες παλαιστινιακές σημαίες. Άντε να εξηγήσεις στην κοπέλα πως αν επικρατήσουν αυτοί που υποστηρίζει, θα φορέσει νιχάμπ, μιλιά δεν θα έχει και η αξία της θα είναι ίσης με μιας κατσαρόλας.

Είδαμε στην ξενάγηση στα κανάλια και διαμερίσματα με κρεμασμένες παλαιστινιακές σημαίες. Οι Ολλανδοί ούτε που θα το καταλάβουν από πού θα τους έρθει. Πιστεύω δε, πως το Ισλαμ θα πνίξει την Ευρώπη χωρίς ντουφεκιά. Απλώς θα σηκωθεί και το σκοτάδι θα κυριαρχήσει αναίμακτα.

Όποτε το Ισλαμ πήγε να βάλει πόδι στην Ευρώπη αυτό έγινε μόνο με πόλεμο. Τους σταματήσαμε πάρα πολλές φορές εμείς και μια φορά αλλά πολύ σημαντική στη δεύτερη πολιορκία της Βιέννης, το 1683,  οι Αυστριακοί. Σε λίγα χρόνια δεν θα χρειάζεται πια…  

Η δε αστυνομική παρουσία παραήταν διακριτική.

Σου αρέσουν τα extreme sports;;

Σου άρεσαν οι ταινίες με τα hunger games;;;

Σου βρήκα ένα καινούριο.

Πεζός στην Ολλανδία!

Είσαι σε ένα εχθρικό περιβάλλον και η αποστολή σου είναι να φυλάγεσαι πανταχόθεν. Πρωτίστως από τους ποδηλάτες που σκάνε από παντού. Από τα αυτοκίνητα. Από τα τραμ. Από τα σκούτερ που μπαίνουν στον ποδηλατόδρομο. Τέτοιο στρες ως πεζός δεν έχω νοιώσει πουθενά ! Αν τρακάρεις με ποδηλάτη, εσένα θα τρέχουν. Στην Ολλανδία ο ποδηλάτης έχει πάντα δίκιο. Πατίνια έχουν αλλά ελάχιστα. Το χάλι της Αθήνας δεν το βλέπεις.

Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι πως δεν έχουν διευθύνσεις. Κάτι μικρές πινακίδες στην αρχή του δρόμου και μετά βγάλε άκρη μόνος σου. Ο καπετάνιος στο σκάφος μας εξήγησε ότι παλιά έβρισκαν άκρη με τα οικόσημα των οικογενειών ενώ τώρα ούτε καν τα νούμερα δεν φαίνονται. Εκεί πραγματικά ο ταχυδρόμος πρέπει να έχει την ίδια αξία με τον δήμαρχο!

Το τραμ τους είναι πολύ καλό με συνεχή δρομολόγια. Άμα ξεχάσεις να ακυρώσεις το εισιτήριο και στην έξοδο με την κάρτα σου, όπως και εδώ, σου χρεώνει την ανώτατη ημερήσια χρέωση. Εκεί βέβαια είναι αυτονόητο ότι όλοι χτυπάνε κάρτα. Δεν χρειάζεται να αγοράσεις κάτι ειδικό. Και η χρεωστική κάρτα αρκεί για τα μέσα μεταφοράς. Παρεμπιπτόντως, στην Ολλανδία δεν χρειάζεσαι μετρητά. Με μια κάρτα είσαι εντάξει για να κυκλοφορήσεις.  

Στο Άμστερνταμ, νοτίως του κέντρου έχουν το δικό τους central park. Λίμνες, δέντρα, διάδρομοι, ποδηλάτες ( φυσικά ) περιπατητές, δρομείς  και διάφορα γκρουπ ανθρώπων που είτε χορεύουν είτε γυμνάζονται. Επίσης υπάρχει μια μεγάλη πλατεία και γύρω γύρω περί τα 20 μουσεία με ότι μπορείς να φανταστείς! Από του Βαν Γκονγκ στο οποίο επιτρέπονται οι φωτογραφίες αλλά όχι το βίντεο μέχρι το μουσείο του διαμαντιού ( ! ) και διάφορα άλλα. 4 μέρες μπορείς να τις φας μόνο εκεί !

Σε μουσεία, εκκλησίες, ναι εκκλησίες, παντού έχουν αναμνηστικά πωλητήρια με ποικιλία ειδών. Κόβουν χρήμα. Όχι σαν εμάς που το έχουμε σε κακό.

Τα πολυδιαφημιζόμενα coffee shops, είναι μια αηδία σκέτη. Μπήκα για λίγα δευτερόλεπτα να δω πως είναι. Η μπόχα σε πιάνει πριν φτάσεις στην πόρτα. Ανοίγεις και βλέπεις κάτι τελειωμένους μελαμψούς και μαύρους να σε κοιτάνε όπως η ύαινα το κουνέλι. Έχουν και πατάρι με κάτι σαν κρεβάτια για τις μεγάλες ντάγκλες. Χάλι μαύρο. Βγήκα γρήγορα έξω και έριξα μια ματιά πίσω μου μη με ακολουθεί κανείς.

 

Ξενοδοχεία :

Αν συγκρίνεις τα ξενοδοχεία ιδίου ημερήσιου κόστους στην Ελλάδα και στην Ολλανδία, τα Ολλανδικά κερδίζουν κατά κράτος. Καλύτερα σε επίπλωση, κρεβάτια, διακόσμηση, μπάνια και τηλεορασάρες. Επίσης το ιντερνετ τους δεν έχει κωδικούς, είναι ελεύθερο και δεν πέφτει ποτέ. Εμείς υπερτερούμε σε μπουφέ και κυρίως σε ποσότητες στον μπουφέ. Εκεί λες και έχουν σταγονόμετρο. Αν κάνεις το λάθος και καπνίσεις τσιγάρο μέσα στο δωμάτιο και το βρούν οι καθαρίστριες, έχει πρόστιμο 150 ευρώ. Δεν χαρίζονται. Αργά το βράδυ ως κλασικοί Έλληνες καθίσαμε στο αίθριο να πιούμε μια δύο δέκα μπύρες, όταν ο μπάρμαν ήταν Ουκρανός ή Αλβανός, μας καβάτζωσε. Ο Ολλανδός απλώς μας χαιρέτησε και το κλείδωσε. Είδαμε λοιπόν δύο ποντίκια μέσα στη σάλα που τρώγαμε να έχουν στήσει χορό. Πότε τάγκο, πότε ρούμπα, πότε βάλς. Ατάραχα από την ανθρώπινη παρουσία, εμφανίζονταν ποτέ από εδώ και πότε από εκεί. Οι κοπέλες λιποθύμησαν και όταν το αναφέραμε στη ρεσεψιόν, μας εξήγησαν ότι απαγορεύονται λέει οι φάκες γιατί θεωρείται βασανισμός ζώου και απαγορεύεται να τα σκοτώσεις. Έχουν κάτι πλαστικές παγίδες και μόλις το πιάσεις πρέπει να το απελευθερώσεις στη φύση!!! Είστε με τα καλά σας; Φαγητό σερβίρετε ! Τους είπα ότι μπορούν αντί να έχουν απέξω τις πολύ αδυνατισμένες γάτες να περιμένουν ακροβολισμένες, ας τις βάλουν μέσα. Ούτε καν.

 

Highlights :

 

Είδα πολλές ανεμογεννήτριες εντός του αστικού ιστού. Εκεί οι άνθρωποι δεν πάσχουν από τη δική μας συνωμοσιολογία και τις έχουν κανονικά.

 

Έχουν ένα τραμ στο οποιο μέσα έχει τραπέζια που αράζεις να πιεις το κρασί σου και σε πάει βόλτα στην πόλη! Taste the city το λενε και μέσα είδα ζευγάρια να απολαμβάνουν το δρομολόγιο της γραμμής αλλιώς ! Πως είναι τα πουλμαν με το sightseeing, εσύ είσαι απλώς στο τραμ! Και κρασάτος! Μια και στην Αθήνα το μέσο δεν γεμίζει κιόλας, θα μπορούσαμε να το αντιγράψουμε αυτό. Ένα έστω τραμ να προσφέρει στον επισκέπτη αυτή την εμπειρία.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις στο Άμστερνταμ και μας το είπε ένας φοβερός Σύριος οδηγός ταξί είναι να νοικιάσεις ένα σκάφος για ξενάγηση στα κανάλια του Άμστερνταμ. 20 ευρώ για μια ώρα και 10 λεπτά περίπου και γυρνάς όλη τη Βενετία της Βόρειας Ευρώπης! Να προτιμήσεις του ανοιχτού τύπου γιατί υπάρχουν και κλειστά με τζάμια στα οποία δεν μπορείς να βγάλεις ούτε φωτογραφίες, ούτε βίντεο. Εκεί είδαμε και διάφορα πλοιάρια, 2500 τον αριθμό, που μένουν μονίμως δεμένα αλλά έχουν μετατραπεί σε διαμερίσματα. Έχουν κανονικά ρεύμα και νερό και τα λύματα συνδέονται με το δίκτυο. Πιο παλιά ήταν η στέγη των πάμπτωχων, αργότερα έγινε μόδα και μετά το μάζεψαν γιατί παραέγινε. Οπότε το όριο είναι στα 2.500 που είναι σκορπισμένα στα κανάλια. Εντυπωσιακό ένα κινέζικο πλωτό εστιατόριο που μοιάζει με παγόδα και τα μεσαιωνικά κτίρια που τα κοιτάς ενεός. Καλύτερα να κάνεις πρώτα αυτό και άσε το περπάτημα για μετά. Αν δε, βρέξει μετά που είναι πολύ πιθανό, το έχασες.

 

Κάποια στιγμή ο καπετάνιος μας έδειξε και ένα σημείο με σημαδούρες και μας είπε ότι εκεί κατεβαίνουν οι Ολλανδοί για μπάνιο. Είναι λέει καθαρά. 4 μεσήλικες Αμερικανοί τουρίστες που ήταν μαζί μας εντυπωσιάστηκαν και εμείς οι 3 Έλληνες γελάγαμε. Καλές βουτιές στα μαύρα νερά!

 

Καθώς περιδιαβαίναμε λίγο πιο κάτω από την κεντρική πλατεία στο Άμστερνταμ, σε ένα δρόμο σαν την Ηφαίστου στο Μοναστηράκι ( εκεί έχει καμιά 30αρια τέτοιες ) κάτι λέγαμε στο δρόμο και βλέπω μια φανταστική γκαλερί. Λέω κάτσε να ρίξουμε μια ματιά και με το που μπήκαμε η πωλήτρια που μας άκουσε, μας καλωσόρισε στα ελληνικά! Γνωρίσαμε λοιπόν την Ειρήνη που πήγε για τρεις μήνες στο Αμστελόδαμον κατά Κοραή και ξέμεινε για έξι χρόνια! Μας έδωσε πολλές πληροφορίες και ήταν τόσο καλή που ειλικρινά ψάχτηκα πολύ εκει μέσα να αγοράσω κάτι για χάρη της αλλά όλα ήταν ωραία μεν αλλά υπερπανάκριβα!

 

Θερμά ευχαριστώ τον φύλακα στο μουσείο του Βαν Γκονγκ που μου είπε πως αφού δεν είχα βγάλει ιντερνετικό εισιτήριο εισόδου, δεν μπορούσα να μπω. Αφού κλάφτηκα ότι ήρθα από την Ελλάδα ξαφνικά και αύριο θα έφευγα, θυμήθηκε και αυτός κάτι ωραίες διακοπές που έκανε στην Κέρκυρα και με ρώτησε συνομωτικά: Μόνος σου είσαι; Απάντησα καταφατικά καθώς η παρέα μου προτίμησε το μπέργκερ εξαντλημένη από το περπάτημα. Αντε πέρνα μου λέει. Καλή σου ώρα Μαξίμ, να σαι καλά όπου και να σαι!

 

Άμστερνταμ, Ουτρέχτη, Αμερσφορτ, Χουίζεν. Σε αυτά πήγα. Από μια μέρα στο καθένα. Έβγαλα φανταστικές φωτογραφίες, ενθουσιάστηκα ως επισκέπτης αλλά δεν ξέρω αν ζούσα εκεί πως θα ήμουν. Πολύ πιθανό στο τρίμηνο να ήθελα να αυτοκτονήσω.

 

Το Άμστερνταμ είναι ο σφυγμός της χώρας.

Η Ουτρέχτη μια ζωντανή παραμυθούπολη. Ντίσνεϊλαντ με πραγματικούς κατοίκους! Μέχρι και τα γεφυράκια πάνω από τα κανάλια και οι κολώνες του δημοσίου φωτισμού είναι γεμάτες με γλάστρες και λουλούδια!

Το Αμερσφορτ επελέγη ως πόλη της Ευρώπης για το 2023 και προφανώς πολύ ωραίο για βόλτα.

Το Χουίζεν είναι το πιο ακριβό τους προάστιο.

Αν κάνεις σκρολ στο κανάλι μου στο youtube θα δεις και όλα τα βίντεο που έβγαλα : https://www.youtube.com/@Mr.Suspect/shorts

Τις φωτογραφίες τις ανέβασα στα google maps.

 

Αποχαιρέτησα την Ολλανδία γοητευμένος. Μια χώρα που τα ανθρώπινα κατασκευάσματα σε ωθούν να βγεις έξω από το σπίτι και ο καιρός σε βάζει μέσα….

 Οι διαδρομές μου : https://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com/2025/09/blog-post_13.html

Υγ. Γνώρισα πολλούς καλούς και ενδιαφέροντες τύπους και τύπισσες και μια καλή κουβέντα έχω για όλους. Ένα μεγάλο ευχαριστώ όμως ειδικά για έξι άτομα που μοιραστήκαμε παρέα το ατέλειωτο περπάτημα, την παλαβομάρα μου για τις άπειρες φωτογραφίες και τις πρωτοβουλίες μου για τις περιηγήσεις μας που έγιναν δεκτές. Γιώργο, Δάμωνα, Γιάννη, Θεοχάρη, Τάσο και Δημήτρη, δεν θα σας ξεχάσω ποτέ…